هشدار رهبر معظم انقلاب نسبت به خطرات پیری جمعیت کشور:مسئله ی نمای جوان برای کشور یک مسئله ی اساسی، مهم و تعیین کننده است و کشورهایی که در دنیا دچار پیری جمعیت شده اند به دشواری راه علاجی برای مشکلات ناشی از آن یافته اند که لازم است برای حل این مشکل در کشور کار علمی، عمیق و اساسی صورت پذیرد.
چرا غرب برای ایران کاهش جمعیت را توصیه می کند؟
کاملا آشکار است که اسرائیل و کشورهای اروپایی سیاست های جدی تشویق به زاد و ولد را اجرا می کنند و در این میان با توجه به آمارهای منتشر شده، صهیونیست ها از دیگران پیشی گرفته اند. در حالی که سیاست تبلیغ کاهش جمعیت از سوی دنیای غرب شروع و پیگیری شده امروز این رتبه ایران است که در جدول آماری فرزند آوری بیش از 20 پله از آمریکا عقب بوده و این رتبه برای اسرائیل دو برابر ایران است. بدین معنی که تعداد فرزندان در یک خانواده ایرانی، کمتر از تعداد فرزندان در یک خانواده صهیونیست اسرائیلی یا یک خانواده آمریکایی است.در حالی که در دهه هفتاد شمسی برنامه ریزان ایران به شدت دنبال کاهش نرخ رشد جمعیت بودند و رسانه های مختلف سعی در ربودن گوی سبقت تبلیغ کافی بودن «دو بچه» برای خانواده های ایرانی را داشتند؛رئیس جمهور وقت آمریکا بوش پدر با برنامه های تنظیم خانواده در آمریکا مخالفت کرد و افزایش جمعیت را تایید نمود که نتیجه این دو سیاست اختلاف بیش از 20 پله ای ایران و آمریکا و عقب بودن بیش از 70 پله ای ایران از اسرائیل در جدول جهانی زادآوری است.بر اساس پیش بینی های آماری منتشر شده از طرف سازمان ملل متحد در سال 2010، در صورتی که کاهش رشد جمعیت کشور ما با نرخ فعلی ادامه یابد در 80 سال آینده ایران جمعیتی حدود 31 میلیون نفر خواهد داشت که نزدیک به نصف آن را افراد بسیار پیر تشکیل می دهند و در نتیجه با توجه به عدم وجود نیروی انسانی کافی عملا کشور دستخوش تهدید های بزرگ امنیتی و اقتصادی خواهد شد. هم اکنون ایران یکی از 10 کشوری است که جمعیت آن به سرعت به سمت کهن سالی پیش می رود و متاسفانه هنوز هم تبلیغ کاهش زادآوری حتی در رسانه های رسمی و دولتی ادامه دارد.محافظه کاران و نومحافظه کاران دستگاه سیاسی آمریکا که پروژه نظم نوین جهانی را طراحی کرده و در حال اجرای آن هستند به عنوان بخش مهمی از این پروژه در خارج از مرزهای آمریکا همواره پیگیر کاهش جمعیت ملل مختلف بوده اند. نخست: تبلیغ کاهش زاد و ولد و سقط جنین و محدود کردن اندازه جوامع انسانی و کنترل فعالیت های افراد در این جمعیت ها و دوم: کاهش دادن برنامه ریزی شده کل جمعیت جهان به خصوص جهان سوم از طریق کشتارهای بزرگ به بهانه های مختلف، ایجاد تخاصم های جهت دهی شده منطقه ای، شیوع دادن عوامل بیماری زای جدید و عقیم سازی از طریق برنامه های گسترده واکسیناسیون.